دلنوشته ۱...

دنبال یه بهونه میگشتم واسه نوشتن

خیلی وقته که دوس دارم بنویسم ولی ذهنم متمرکز نمیشه

قرار بود که بنویسم از تموم گفتنی ها نبودنم

خب یه مدت اجباری نبودم 

به خاطر مراقبت بعد از عمل نمیتونستم سراغ بلاگم بیام

اما بدش روحیه ی داغونم نذاشت که بنویسم

تو بد وضعیتی بودم میخواستم تکلیفم و مشخص کنم

واسه همین بعد از کلی کلنجار رفتن با خودم باهاش حرف زدم

مسخره بود هم میخواست و هم نمیخواست

من و به شیوه ی خودش میخواست

منم دیگه تحمل اینطور بودن و نداشتم

پس قبول نکردم و همه چی تموم شد

داغون بودم تحمل خودمم نداشتم

بماند که اینقدر آرامش بخش و خواب آور خوردم

که ۳ روز کامل خواب بودم

بعد من موندم و یه دنیا سوال که چرا ؟؟؟ کجا رو اشتباه رفتم ؟؟

روزای بدی بود.....

فعلا واسه امروز کافیه

بقیه اش رو بعدا مینویسم......