میترسم بری و این دل دیوونه واست تنگ بشه
خیلی دلم گرفته.........
و میدونم که تو اینو نمیدونی!!!!!!!!!
دوس دارم بگم برو به سلامت به هر جا که دلت میخواد
پیش هر کی که دوسش داری و واست عزیزه
دوس دارم انقدر شجاعت داشتم که موقع رفتنت خودم کفشاتو جفت کنم
اما نمیتونم...........
میترسم بری و این دل دیوونه واست تنگ بشه ........
میدونی مشکل چیه؟؟؟؟؟؟؟؟
نمیدونم دلت باهام هست یا نه؟؟؟؟!!!!!!!!
کاش میدونستم اونوقت میون موندن و رفتن مردد نبودم
واسمون دعا کنید که دلامون راهشونو پیدا کنن ...........
این عکس یه خاطره رو واسم زنده میکنه که پر از احساسای متفاوته
هیچ کس نمیتونه درک کنه چون جای من نبوده ونیست
ترس,عصبانیت٬اشکی که سرازیر نمیشد,شادی,دیوونگی..........
بعدشم تا چند روز تو شوک بودن!!!!!!!!!
و حالا یه خاطرهست واسه همیشه
یه خاطره که خوب یا بدشو نمیدونم
اما با تموم حساش دوسش دارم خیلی زیاد........
همیشه!!!!!!!!!
همیشه غم انگیزترین و سخت ترین لحظات رو
کسی واست می سازه
که زیبا ترین و شیرین ترین لحظات رو
واست ساخته بود
دردناک است ......
می خواهم در بودنت نبودنت را تجربه کنم
دردناک است که وقتی هستی بگویم با خود که نیستی ٬ که رفته ای....
می خواهم در بودنت بودنت را حس کنم
از همین راه دور
دور از تو و نگاه تو.........
باور کن دیوانه نیستم فقط دلتنگم
حالا دیگر نه برای تو برای خودم
برای سکوت و تنهایی خود خودم
خدا حافظ...........
روزها با تو بودن گذشت گرچه تو با من نبودی
و حالا دور از تو روزهای با تو بودن سپری میشود
و من هر لحظه در انتظار رسیدن به پایان جاده ی با هم بودنم
میدانم میرسد از راه آن روزی که دستانم را به گرمی بفشاری
و با لبخند بگویی خدا حافظ...........
هرگز نفهمیدم دلیل بودنت را
هرگز برایم نگفتی
شاید هم گفتی من نفهمیدم!!!!!!!!!!
حالا من ماندم و تصویر مبهمی از نگاه تو و خاطراتی گنگ و دور
وصدایی که می گوید هنوزبا هم هستیم انگار
و به وسعت پاییز دلگیرم
اینجا تنهای تنها........
ستاره آی ستاره...
خدایا اون و با عشق ومحبت آشنا کن
به درد این دل دیوونه ی من مبتلا کن
بیا بنشون گل مهر و وفا رو توی سینش
من و از دست دلتنگی و تنهایی رها کن
آخه گوش کن ستاره آی ستاره
دل عاشق خریداری نداره.....
مینویسم همه ی...........
مینویسم همه ی بی تو بودن ها را
مینویسم همه ی با تو بودن ها را
مینویسم همه ی سهم من از بودن تو
شاخه گلی ست خشک شده در رویایی تار
باورم نیست این همه دوری
باورم نیست............
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
میروم از رفتن من شاد باش
از عذاب دیدنم آزاد باش
میروم شاید حالت کمی بهتر شود
در نبودم غصه هایت کمتر شود
غرور....
به زمین می زنی می شکنی
عاقبت شیشه ی امیدی را
سخت مغروری و میسازی سرد
در دلی شعله ی جاویدی را
من و تو
رستنی ها کم نیست٬
من و تو کم بودیم٬
خشک و پژمرده تا روی زمین خم بودیم
گفتنی ها کم نیست
من و تو کم گفتیم
مثل هذیان دم مرگ از آغاز
چنین درهم و بر هم گفتیم
دیدنی ها کم نیست
من و تو کم دیدیم
بی سبب از پاییز جای میلاد اقاقی را پرسیدیم
چیدنی ها کم نیست
من و تو کم چیدیم
وقت گل دادن عشق روی دار قالی
بی سبب حتی پرتاب گلی سرخ را ترسیدیم
خواندنی ها کم نیست
من و تو کم خواندیم
من و تو ساده ترین شکل سرودن را
در معبر باد
با دهانی بسته واماندیم
من و تو کم خواندیم
من و تو واماندیم
من و تو کم دیدیم
من و تو کم چیدیم
من و تو کم گفتیم
وقت بیداری فریاد
چه سنگین خفتیم!!
من و تو کم بودیم
من و تو اما
در میدان ها
آنک اندازه ی ما می خوانیم
ما به اندازه ی ما می بینیم
ما به اندازه ی ما می چینیم
ما به اندازه ی ما می گوییم
ما به اندازه ی ما می روییم
من و تو
خم نه و
در هم نه و
کم هم نه
که می باید با هم باشیم
من تو حق داریم
که به اندازه ی ما هم که شده
با هم باشیم......
گفتنی ها کم نیست.................
